Συμβολο Ειρηνης

Σα παιδάκι, όταν έμαθα τι σημαίνει η λέξη πόλεμος, πίστεψα αμέσως ότι αυτή η λέξη άνηκε στο παρελθόν.Θεωρούσα ότι ήταν αδύνατο πλέον να επίκρατούσε μια τέτοια κατάσταση στο σύγχρονο πλανήτη που λέγεται Γη.Είχα μάθει βλέπετε ότι η σύγχρονη κοινωνία αποτελούνταν από πολιτισμένους ανθρώπους..

Όμως ο άνθρωπος είναι το χειρότερο από όλα τα ζώα.
Τα ζώα λειτουργούν με βάση το ένστικτο,
ενώ οι άνθρωποι αυτοκαταστρέφονται/καταστρέφουν με βάση το συμφέρον..

Αθήναι - Σύγχρονη Ελλάδα

Ο ΕΓΩισμός

Ο εγωισμός είναι σα μια τραμπάλα..
Όσο τον ρίχνεις, τόσο ο άλλος ανεβαίνει ψηλότερα.

η δικιά μου θέα..

Παθητικότητα

Ε εντάξει, βαριόταν να ξεστολίσει ο άνθρωπος..
Άλλωστε σε 10 μήνες θα το ξαναβάλει πάλι μέσα και θα είναι έτοιμος να υποδεχτεί τα επόμενα χριστούγεννα.
Αναρωτιέμαι όμως, αυτός ο άνθρωπος παίρνει τη ζωή στα χέρια του?
Και πόσο διαφορετικά φαντάζεται τα επόμενα χριστούγεννα για αυτόν?

Στιγμές που ένας φωτογραφικός φακός δε θα κατακτήσει ποτέ.

Είναι εκείνες οι στιγμές που ο φωτογραφικός φακός δε μπορεί να αποτυπώσει..
Ειναι αυτές οι στιγμές που καταχωρούνται μόνο στο μυαλό και τη καρδιά την οποία άλλωτε πληγώνουν ή θεραπεύουν.
Είναι εικόνες, μυρωδιές, συναισθήματα που ξεφεύγουν από το φλας.

Είναι ο πλημμυρισμένος ουρανός από αστέρια στα Τέρτσα..

Είναι το ψιλόβροχο στα σοκάκια της πόλης τα ξημερώματα..

Είναι το ηλιοβασίλεμα ενός αξέχαστου δεκαπενταύγουστου..
Είναι η απέλπιδη πρασπάθεια στησίματος των σκηνών στο Τσούτσουρα με τον άνεμο να εκτοξεύει εκατομμύρια κόκκους άμμου..
Είναι τα δυο πεφταστέρια στη Ρογδιά..

Ειναι το κολύμπι στη θάλασσα παρέα με τις πρώτες ψιχάλες του φθινοπώρου..
Είναι η ικανοποίηση της δημιουργίας..

Είναι η στιγμή που συνειδητοποιείς ότι ερωτεύεσαι..
Είναι τα Χριστούγεννα που ποτέ δεν ήρθαν..
Είναι η βραδιά στη παραλία αφουγγράζοντας τον χτύπο τη καρδιάς και των κυμάτων πάνω στην άμμο
Είναι η τρελή νύχτα όπου αλλού βρισκόμασταν όμως αλλού "ήμασταν"..
Είναι το τραγικό φινάλε της μέχρι τώρα υπέροχης ημέρας και ιστορίας..

Είναι η μοναδική αγκαλιά που στα έσβηνε όλα..
Είναι ένα ολόκληρο 24ωρο μακριά από τα προβλήματα και τους ανθρώπους της πόλης..

Είναι οι ατελείωτες συζητήσεις με τα μάτια..

Είναι τα όνειρα που κυνηγάμε και οι εφιάλτες που καραδωκούν σε κάθε γωνία..
Είναι η αδικία, η προδοσία, η αδιαφορία και η εκμετάλλευση..
Είναι ένα όνειρο που σε ήθελε απλά δίπλα του..

Και έπεται συνέχεια......

ο Μικρός Πρίγκηπας μας κοιτάζει σαστισμένος και εμείς αναρωτιόμαστε αν έφαγε τελικά το αρνί το τριαντάφυλλο..

Είναι τραγικό τελικά..και απίστευτο.
Το τι είμαστε ικανοί εμείς οι άνθρωποι να κάνουμε.
"Σκοτώνουμε" τους ίδιους μας τους εαυτούς χωρίς να το πάρουμε είδηση
και όταν έρθει η αργοπορημένη εκείνη ώρα που το συνειδητοποιούμε,
τότε δίχως σκέψη ενοχοποιούμε το διπλανό μας καταδικάζοντας τα ψυχικά μας απομεινάρια σε μια ατελείωτη βρωμερή μιζέρια...
Εύγε μας...!

Είναι λυπηρό τελικά..
ο Μικρός Πρίγκηπας μας κοιτάζει σαστισμένος και εμείς αναρωτιόμαστε αν έφαγε τελικά το αρνί το τριαντάφυλλο.......

Εγώ κι Εσύ μαζί, απομονωμένοι σε ένα νησί..

Επ-ουράνιες μέρες..

Άραγε ο ουρανός είναι για πρώτη φορά τόσο όμορφος ή μήπως εμείς δε μπορούσαμε τόσο καιρό να τον δούμε?
Και όπως λέει ο Paulo Coelho :
"Οταν οι μέρες γίνονται ίδιες, θα πει ότι οι άνθρωποι έχουν πάψει να αντιλαμβάνονται τα καλά πράγματα που παρουσιάζονται στη ζωή τους κάθε φορά που ο ήλιος διασχίζει τον ουρανό"

Μερικά βράδια..

Μερικά βράδια θυμίζουν άλλα του παρελθόντος.
Νομίζεις 'οτι είναι ίδια αφού μοιάζουν τόσο πολύ..αλλά δεν είναι και το καταλαβαίνεις καθώς κυλάνε οι ώρες τα λεπτά και συνειδητοποιείς αμέσως ότι απλά θα ήθελες να μην είχαν αλλάξει.Να μην είχαν τελειώσει ποτέ..
Τα συναισθήματα που σε κυριεύουν δεν ειναι και τα πιο ευχάριστα, όχι γιατί θυμάσαι τις παλιές στιγμές αλλά γιατί οι τωρινές δε θυμίζουν εκείνες...

Ποιά απο τις δυο εικόνες επιλέγεις?

Κι έρχεται μια μέρα, ένα βροχερό πρωί που μνήμες περασμένων στιγμών περνούν ασταμάτητα απο μπροστά σου και φαίνονται πραγματικά αμέτρητες όπως και οι στάλες της βροχής που χτυπούν με μανία το τζάμι.
Νόμιζες ότι ήταν ξεχασμένες, νόμιζες οτι τις είχες κλειδώσει καλα όμως γύρισαν για ένα τελευταίο απολογισμό.Ενα απολογισμό ζωής πριν τον επίλογο.

Ποιά απο τις δυο εικόνες επιλέγεις?
Τη πρώτη οπου ολοι κάθονται μόνοι τους, ο καθένας απασχολείται απο κάτι διαφορετικό και όλοι φαίνονται να περιμένουν κατι αγωνιωδώς , ή τη δεύτερη όπου τα δυο αυτά πρόσωπα είναι ενωμένα και απλά απολαμβάνουν τη κάθε στιγμή?

Είναι μερικές φορές...

Απόψε θα μιλήσουμε για εκείνες τις φορές....

Είναι μερικές φορές που βλέπεις τα πράγματα να μένουν πίσω και άλλες που οι καταστάσεις προτρέχουν.
Είναι μερικές φορές που ο χρόνος νομίζεις οτι σταμάτησε ή άλλωτε σαν να έφυγε κυνηγημένος .
Είναι μερικές φορες που σε προσβάλλει το καθετί.
Είναι μερικές φορές που μια στιγμή σου δίνει δύναμη να συνεχίσεις, αφού πρώτα μια άλλη σε τσάκισε..

Είναι μερικές φορες που θες να πάψεις και άλλες να μιλήσεις οπως δεν έχεις ακουστεί ποτέ..
Είναι μερικές φορές που λες οτι όλα τελείωσαν και άλλες που λες πως δε μπορεί..
Είναι μερικές φορές που νομίζεις οτι όλα ειναι καλά και κάποιες άλλες που σκόπιμα έτσι σε κάνουν να νομίζεις.

Ειναι μερικές φορές που ονειρεύεσαι, μα άλλες που ξυπνάς..

Είναι μερικές φορές που τα αφήνεις όλα πίσω, σύντομα όμως σε ξαναβρίσκουν.
Ειναι μερικές φορές που ξεκινάς κάτι καινούριο.Σύντομα όμως σε σταματάει κάτι παλιό και αντίστροφα.
Ειναι μερικές φορές που ένα σπασμένο αγαπημένο ρολόι κλειδώνει όλες τις μέχρι τώρα όμορφες στιγμές.

Είναι μερικές φορές που είσαι ο ίδιος αλλά οι άλλοι εντοπίζουν αλλαγές ή άλλες φορές που αλλάζεις αλλά κάποιοι επιμένουν να σε βλέπουν ίδιο.
Eίναι μερικές φορές που προσπαθείς να κρύψεις κάτι φανερό και άλλες να δείξεις κάτι που κρατούσες κρυφό..
Είναι μερικές φορές που ξεσπάς με το να γράφεις γιατί κάποιοι σε έχουν στο γράψιμο..
Είναι μερικές φορές που συνεχίζεις μόνος αν και και βλέπεις πολλούς να κάνουν το ίδιο.

Κάτι τέτοιες στιγμές βλέπεις το ρολόι σταματημένο και νομίζεις οτι χάλασε..Μήπως όμως απλά πρέπει να αλλάξεις τη μπαταρία?

Μουσικά ταξίδια

η Μουσική είναι ένα μοναδικό χάρισμα.
Σε ταξιδεύει σε στιγμιαίους μικρόκοσμους με μοναδικούς χρωματισμούς και γλυκόπικρες γεύσεις, παγιδεύοντας το μυαλό σου στα ανάλαφρα πέπλα της.
Μουσική = Έκφραση = Δημιουργία

Βάλτε τη δημιουργικότητα στη ζωή σας
και εκφραστείτε μέσα από τη μουσική..
Αφήστε τη να σας γαληνέψει,
να σας ταξιδέψει στις πιο μαγικές στιγμές.

Τις δικές σας.

Για αυτό το ταξίδι δε χρειάζονται χρήματα, αποσκευές ή διαβατήρια...

Το δικο μου φως..

Όταν τελειώσει το "εγώ", όταν αρχίσει το "εμείς"
τότε θα ψάξω να σε βρω, τότε θα θέλεις να με βρεις
όταν η νύχτα μου ξυπνήσει και όταν το βράδυ ξημερώσει
τότε το φως μου θα γυρίσει νέα ζωή για να μου δώσει..

Κι η νύχτα μου ξημέρωσε, το βράδυ έγινε μέρα
το φως μου με κυνήγησε γύρισε σε μένα...

'Eνα ταξιδάκι στο Λονδίνο δε βλάπτει..

12 μέρες ελευθερίας.. 12 οπως ο αγαπημένος μου αριθμός, 12
όπως η φανέλα μιας ζωής..
Πέρασαν μέρες απόλυτης ξεγνοιασιάς, ηρεμίας, αποξένωσης και αποτοξίνωσης!
Αποτοξίνωση από ότι πλήγωσε και πληγώθηκε..
Aποτοξίνωση από χαραγμένες στιγμές, ποδοπατημένα "εγώ", τσαλακωμένες αναμνήσεις μιας εποχής παλιάς.Miα νέα σελίδα γυρίζει στο βιβλίο της ζωής μου το οποίο είναι έτοιμο να αποτυπώσει μια νέα ιστορία..!

Έρχομαι λοιπόν να επιβεβαιώσω κλείνοντας οτι ένα ταξιδάκι στο Λονδίνο δε βλάπτει!!